Over mij |
Ik ben Catherine, net 44 geworden, maar in mijn hoofd blijven stilstaan ergens in de 20.
Samen met Philip, mijn hubby, tevens mijn beste kameraad, proberen wij een gezellige en warme thuis te geven aan onze zoon Jacques en dochter Josephine. En sinds 2 jaar, onze zwarte meisjes-labrador Lou.
Overdag ben ik bezig met een vrolijke bende tieners en probeer ik hen wat van de Nederlandse taal bij te brengen, hen te overtuigen dat ze elk op hun manier bijzonder zijn en talenten hebben.
En als de tijd en de energie het toelaat, vind je me in onze leefkeuken: koken, lezen, naaien, breien, knutselen, schoolwerk en huiswerk maken, dansen, alcoholvrij aperitieven, honderduit kletsen en lachen, soms eens huilen en ruzie maken, dromen, plannen maken, heerlijke momenten vastleggen...
Ik ben afkomstig van het landelijke Voeren, maar de liefde heeft andere oorden voor mij gekozen.
Ik woon ondertussen al meer dan 15 jaar in het mooie Nieuwpoort, waar het altijd een beetje vakantie is.
Verder heb ik een zwak voor de geur van onze kinderen, de smaak van een stukje chocolade, koffie en thee, vers brood en confituur, dahlia's en tulpen, strandwandelingen, Kerstmis.
Samen met Philip, mijn hubby, tevens mijn beste kameraad, proberen wij een gezellige en warme thuis te geven aan onze zoon Jacques en dochter Josephine. En sinds 2 jaar, onze zwarte meisjes-labrador Lou.
Overdag ben ik bezig met een vrolijke bende tieners en probeer ik hen wat van de Nederlandse taal bij te brengen, hen te overtuigen dat ze elk op hun manier bijzonder zijn en talenten hebben.
En als de tijd en de energie het toelaat, vind je me in onze leefkeuken: koken, lezen, naaien, breien, knutselen, schoolwerk en huiswerk maken, dansen, alcoholvrij aperitieven, honderduit kletsen en lachen, soms eens huilen en ruzie maken, dromen, plannen maken, heerlijke momenten vastleggen...
Ik ben afkomstig van het landelijke Voeren, maar de liefde heeft andere oorden voor mij gekozen.
Ik woon ondertussen al meer dan 15 jaar in het mooie Nieuwpoort, waar het altijd een beetje vakantie is.
Verder heb ik een zwak voor de geur van onze kinderen, de smaak van een stukje chocolade, koffie en thee, vers brood en confituur, dahlia's en tulpen, strandwandelingen, Kerstmis.
2021 was een bijzonder jaar voor ons gezin. Zowel de kinderen en ikzelf zijn erfelijk belast met het Syndroom van Marfan. Mijn biologische papa is hier in 1979 aan gestorven.
Gelukkig staat de geneeskunde ondertussen zo veel verder en konden ze mij in maart 2021 levensnoodzakelijk helpen door mijn aortawortel te vervangen.
Wat bij mij curatief gebeurde, vond bij de zoon preventief plaats: in Leuven werd een PEARS geplaatst door Professor Rega. Een zeer nieuwe techniek en wereldwijd slechts een 400-tal keer toegepast. (Na 4 maanden stond hij weer op een basketbalveld een match te spelen, terwijl hij met open borstkas op een operatietafel had gelegen!)
En onze dochter onderging een zware scoliose-correctie in Gent olv Professor Plasschaert. Tijdens de operatie groeide ze maar liefst 6cm! Maar ze voelt zich goed en is ondertussen verlost van haar korset dat ze 23/24u moest dragen
Reacties
Een reactie posten