Over overzetboten, vuurtorens en een concrete datum

Mijn gedachten en het stressniveau in mijn lijf schipperen tussen rustmomenten op een kabbelend beekje en een serieuze storm in het midden van de zee. En dit kan van het ene moment op het andere omslaan, jammer genoeg.

Gevulde schooldagen - waar ik na het weekend in feite tegenop zie - doen mij goed. Op dinsdagmorgen rijd ik met een knoop in mijn buik richting mijn klas en wil ik liefst in mijn bed liggen. Maar op een paar seconden tijd verdwijnt dit gevoel als ik de speelplaats opwandel en mijn leerlingen en collega's zie. Dan slaat mijn leerkrachtenmotorke aan en ben ik vertrokken, want lesgeven is echt mijn ding!

Op donderdagavond, als ik de deur van mijn klas dicht trek, zit mijn hoofd boordevol to do's voor het weekend en vind ik de gedachte heerlijk om 4 dagen te kunnen doen wat ik leuk vind. 

Maar op vrijdagmorgen, als iedereen het huis uit is en ik met Lou alleen achterblijf, stromen piekergedachten weer binnen. Gedachten over de operatie, over het ontwaken, over hopelijk geen paniekaanval krijgen, over op intensive care liggen, over pijn, over revalidatie... Dit sinds begin november 2020...
Ondertussen begin ik mezelf op dat vlak te kennen en weet ik wat ik moet doen om uit die negativiteit te geraken. Ik weet wat ik moet doen, daarom kan ik het niet altijd en blijf ik soms uren te niksen in mijn zetel met een hond die het heerlijk vindt, want zo kan zij verder luieren met haar hoofd in mijn schoot.

"Iets doen, Catherine! Onderneem iets en zorg voor afleiding in je hersenspinsels!"
En zo stelde ik vorig weekend voor om de overzetboot te nemen en te gaan wandelen tot aan de vuurtoren.
Het deed deugd met gezin en hond buiten te zijn in het koude, heerlijke zonnige weer. Ik voelde mij tijdens het wandelen goed, geen enkele piekergedachte en enkel de overtuiging dat alles goed komt!

Ondertussen is er een concrete datum voor de ingreep en dit zorgt ook voor rust. Weg onzekerheid en wachten... Tot dan blijf ik zorgen voor mijn gezin, probeer ik nieuwe recepten uit, bak ik, doen we take away's, ben ik creatief bezig, schrijf ik, maak ik lijstjes, wandel ik en ga ik naar school, naar mijn therapeut en maak ik plannen.
Concrete plannen en visualiseer ik alles, zoals topsporters doen (in opdracht van mijn therapeut).